Noord-Holland Cup 3 Schagen 20 mei 2001

Een bezoekje aan een fietscross-wedstrijd kent tal van rituelen. Dat begint meestal de avond te voren al met het op tijd naar bed gaan, om de volgende ochtend goed uitgeslapen aan de start te kunnen verschijnen. Een volgend ritueel is het inpakken van de auto. De nodige proviand moet mee, en ook de campingstoelen dienen niet vergeten te worden. Voor de zekerheid ook maar een paraplu ingepakt, want na horen zeggen had je die de laatste jaren zeker nodig in Schagen. Echter voor het eerst sinds tijden waren de weergoden Schagen goed gezind. En als je dan , lekker in de zon op het Langedijker gedeelte van de camping rond de baan op de Witte Paal plaatsneemt, dan kan de dag , ongeacht de uitslagen al niet meer stuk.
Een volgende stap is de baan verkennen en de spieren wat losmaken. Het viaduct was nog steeds aanwezig, naar deze hindernis hoefde niet door de allerjongsten te worden genomen.
Ook nu moest je je natuurlijk weer laten inschrijven en werden de wedstrijdformulieren opgehangen. Nadat iedereen de nummers van de startplaatsen had genoteerd, konden de wedstrijden beginnen. Althans dat was de bedoeling...., ware het niet dat er bij de inschrijving iets mis was gegaan. Helaas was men 1 boy vergeten in te delen, i.p.v. 8 waren er nu opeens 9 deelnemers aan de Boys 8 jaar. Dus moest race 3 gesplitst worden in 3 en 3 a. Door dit oponthoud begonnen we later dan gepland aan de wedstrijden. Nadat Diana (gevallen in de grote kombocht) en Jesse hun eerste manche hadden verreden, moesten de Boys van 8 jaar gaan rijden. De welbekende speaker Bob zag vanuit het spreekgestoelte dat er al iets niet klopte, maar kon niet verhinderen dat toch gestart werd met 8 i.p.v. 9 man. Deze manche telde dus niet en moest overgereden worden. Een geluk voor een Kley-Driver, die al te val was gekomen op de ietwat gladde baan, en zo met een veel betere klassering voor de dag kwam. Bepaalde bochten moet je in Schagen niet te laag nemen want, dan glijd je zo onderuit, zo hoorde ik verschillende malen in het Langedijker kamp, waar Jan Klaver natuurlijk weer de nodige reparaties vakkundig aan het verhelpen was. Dat het er soms fanatiek aan toe ging, is van zelfsprekend. Maar sommige ouders in het kamp naast ons waren mij te fanatiek.
Hevig werd er gepraat met de EHBO, die het in hun ogen niet helemaal goed deed.
Terwijl ook dit vrijwilligers zijn, waar we niet buiten kunnen. Maar het toppunt vond ik de vader die het zijn zoontje verbood om in het parc fermee met de tegenstander te praten.
Gelukkig waren dit maar kleine misstandjes, want de sportiviteit voerde de boventoon.
Ongeveer een kwart van de deelnemers bestond uit Kleydrivers. Vooral de deelname van Bert Volkers was speciaal, omdat Bert de dag ervoor zodanig gevallen was tijdens de clubdag, dat hij een stukje van de film kwijt was, en niet heeft kunnen zien hoeveel saltoos zijn fiets zonder hem heeft gemaakt. Maar na een voorzichtig begin toonde Bert aan dat hij er ook weer kon winnen.
Alle Kleydrivers deden ontzettend hun best om zo hoog mogelijk te eindigen in de vaak spannende races. Naast winners als Klaver, Volkers en Horsman waren er natuurlijk weer de nodige pechvogels te bekennen.
Maar de grootste vond ik toch Kevin Roos, die in een heftige strijd om de eerste plaats van de finale Boys 8 jaar, notabene in de laatste bocht, ten val kwam en helaas daardoor laatste werd.
Volgende keer wat meer geluk en je wint dan wel hoor Kevin.
Na de finales werden de stoelen etc. ingeladen en ging iedereen snel naar huis. Voor veel vaders had de bierloze zonnige middag lang genoeg geduurd, maar met de prettige herinneringen in hun achterhoofd hebben ze de schade thuis vast wel ingehaald.

Wim Smit

Meer pagina's volgen...
.. van bijvoorbeeld de Opstapdag in Langedijk van 21 april ! ... Met alle foto's.